a great realization, through my necklace

Magbisaya ko kay dili ko kamao mu english sa word nga nabubub hehe. The picture is a necklace. I spent countless hours trying to figure out unsaon pagtangtang sa bubud kay puerte na gyud niyang lambud-lambud. Gisapot na kaau ko, as in nanginit na ko sa kasapot kay dili gyud nako mabungkag ang chain. Sa tunga-tunga sa akong sapot, I realize i needed to figure a way nga masulbad nako ang bubud instead of just trying my luck ug bitad bitad hoping to find a loose end nga makasugud ug wagtang sa bubud. So, akong gibuhat, nisugud ko sa usa ka end, from there akong gisubay iyang bubud hantud finally naabut ko sa pikas tumuy. Viola! nawagtang ang bubud ug magamit na nako ang necklace! Dugay sya nga process and the same way nga nagkinahanglan ug pasensya but i was sure i was leading into something. Unlike sa pelmiro nga dugay kaau ko gabinatbinat apan wala gyud nako nabungkag ang chain. I contemplated: it's just the same with my life. If I will not start something solid with it - i will arrive at nothing. It may take longer but at least i'm certain im getting into something. If i will do nothing and just wait for chances - then i may or may not arrive to something. Grabe ni nga pamalandong sa akoa, sa tinuud lang :P